Onderstaand gedicht gaat over het Nationaal Monument Fusilladeplaats Vught. Hier hangt het gedicht ook, in brons, op de poort. Het gedicht is in 1995 anoniem op de poort van het Nationaal Monument Fusilladeplaats Vught geplakt naar aanleiding van het besmeren van het monument met teer door vandalen. Vervolgens is het gedicht in brons op de poort geplaatst. De dichter is nog steeds onbekend.

Kon je teer smeren
Over steen, namen, verleden ?
Dwaze stumper zulke namen
Zijn nooit uit te wissen !
Ze staan gegrift in talloze
Mensenzielen, onaantastbaar
Voor jou verziekte haat
Ze staan met vuur geschreven
Aan de hemel, welks licht
Jou onverdraaglijk is

Je hebt niets bereik,
Teerling,
Je hebt voor alles alleen
Je eigen naam besmeurd.
Niet die van hen.
Zij glimlachen om jouw woede.
Badend in het licht,
Wiegend op Gods adem
En zingen heel zachtjes en stil
Voor wie het wil horen
Vrede